AYŞEGÜL ÇELİK SOYSAL


FOTOĞRAFÇI, EDİTÖR

Merhaba,

Hayatı öğrenmenin yolları vardır. Aldığımız eğitimler, yaptığımız işler, tanıştığımız insanlar ve tabii ki tercihlerimiz…

Benim serüvenim de İstanbul Üniversitesi’nden aldığım ekonomi eğitimi ile başladı. Beymen gibi müşteri memnuniyetinin ön planda tutulduğu perakende sektörünün ileri gelen bir şirketinde 12 yıl boyunca planlama müdürlüğüne kadar uzanan kurumsal kariyer ise benim için adeta bir okul oldu.

Sonra mı? Elime fotoğraf makinasını aldım : ) Kurumsal hayatın içindeyken 2007’de halen üyesi olduğum IFSAK ile başladığım fotoğraf eğitimleri, yavaş yavaş yapmak istediğim işin farklı olduğunu fısıldamaya başlamıştı. Oktay Çolak, Özcan Yurdalan gibi değerli eğitmenlerin atölyelerine katılarak “portre” ve “belgesel fotoğraf” alanlarında kendimi geliştirdim. Ayrıca birçok değerli kurum ve eğitmenden photoshop, stüdyo fotoğrafçılığı ve sanat eğitimleri alarak 2011 yılında profesyonel olarak fotoğrafçılık ve editörlük hayatıma başladım. 2017 yılında ise profesyonel çalışma hayatımın yanında öğrenme tutkusu ile tekrar öğrenci olmaya karar vererek ikinci üniversitemi felsefe alanında okumaya başladım.

Katalog, mimari ve kurumsal etkinlik fotoğraf çekimleri, web tasarım görsel ve içerik danışmanlığı yanısıra kitap projelerinde editörlük ve proje koordinatörlüğü de yapmaktayım.

Fotoğraf sevdam ve çalıştığım projeler kendi çapımda küçük bir seyyah yaptı beni, Türkiye’nin büyük bir bölümünü ve dünyada da bir çok ülkeyi gezme şansım oldu. Bu durum yollarda olmayı seven, doğa tutkunu bir insana dönüştürüyor beni. Tanıştığım tüm bu farklı kültürler de yaşamımı renklendiriyor.

Başta da dediğim gibi hayatı öğrenme yolları vardır. Benimkisi fotoğrafın bakma ve görme farkını öğreten becerisi, bir sonraki adımında da bilme, öğrenme ve değer verme tamamlaması ile devam ediyor. Vizörümden bana geçen yaşanmışlıklar ve duygular ile…

“…yollarda olmalı, doğanın doğuşunu/soluşunu izlemeli, saçlarında rüzgarı hissetmeli, o yola o yolculuğa bir şarkı seçmeli mesela defalarca defalarca dinlemeli, misafirisin ya yolun bulduğunu yemeli, yol ayrımlarını seçmeli bazen kaybolmalı bazen de bulmalı, farklılıkları görmeli öğrenmeli hatta sevmeli…”